Okrutny i przebiegły Thresh to duch, który słynie z dręczenia śmiertelników i łamania ich ducha powolnymi i potwornymi torturami. Jego ofiary cierpią jeszcze po śmierci, ponieważ Thresh znęca się nad ich duszami, więżąc je w swojej latarni, gdzie cierpią w agonii przez wieczność.
W dawno zapomnianych czasach, mężczyzna, który później stał się Threshem, był członkiem zakonu zajmującego się gromadzeniem i ochroną wiedzy. Mistrzowie zakonu powierzyli mu ochronę ukrytego podziemnego skarbca wypełnionego niebezpiecznymi i spaczonymi artefaktami. Thresh miał niezwykle silną wolę i był bardzo systematyczny, co czyniło go idealnym do tego zadania.
Skarbiec strzeżony przez Thresha znajdował się głęboko pod cytadelą w centrum wyspy i zabezpieczono go runami, magicznymi zamkami oraz potężnymi zaklęciami. Spędzanie czasu w obecności mrocznej magii zaczęło wpływać na Thresha, ponieważ odkryła ona u niego wrodzoną skłonność do okrucieństwa. Przez lata relikty wykorzystywały jego brak pewności siebie, prowokując go za pomocą największych strachów i karmiąc się goryczą.
Złość Thresha ujawniała się w niekontrolowanych aktach okrucieństwa, gdy jego talent do wykorzystywania słabości się rozwijał. Powoli wyrywał strony z żywej książki, wczepiając je znowu, gdy wyrwał wszystkie. Zadrapywał powierzchnię lustra, w którym znajdowało się wspomnienie starożytnego maga, aż stało się matowe, więżąc mężczyznę w ciemności, tylko po to, aby je wypolerować i zacząć cały proces od nowa. Każda tajemnica chce, aby ją wypowiedzieć, podobnie jak zaklęcie, a Thresh odmawiał tego każdego dnia. Zaczynał inkantację, pozwalając, aby słowa spływały z jego ust, a następnie przerywał ją tuż przed wypowiedzeniem ostatniej sylaby.
Stał się niezwykle skuteczny w zacieraniu wszelkich śladów swojego okrucieństwa, aby w zakonie uważano go nadal za przykładnego strażnika. Skarbiec był tak ogromny, że nikt nie znał jego zawartości równie dobrze co Thresh. Zakon zapomniał więc o pomniejszych artefaktach, podobnie jak sam Thresh.